Tullio Cima był włoskim muzykiem. Rzymie uczył się u Abundio Antonelliego, chórmistrza św. Jana na lateranie: był tu śpiewakiem do października 1612 roku, kiedy to stracił dziecięcy głos i został wysłany do Ronciglione. W 1625 roku był kapelmistrzem w rzymskim seminarium duchownym, a w sierpniu 1659 roku został mianowany maestro di cappella w katedrze w Rieti, lecz odmówił przyjęcia tego urzędu. W tym samym roku z negatywnym wynikiem ubiegał się o stanowisko chórmistrza kaplicy w Orvieto. Uzyskał stopień doktora prawa utriusque.