Manuel Rodrigues Coelho był portugalskim organistą i kompozytorem. Jest pierwszym ważnym iberyjskim kompozytorem klawiszowym od czasów Cabezón. Coelho urodził się w Elvas około 1555 roku i prawdopodobnie pobierał wczesną edukację w katedrze w Elvas. Być może studiował także w katedrze Badajoz, gdzie pracował jako organista od 1573 do 1577. W pewnym momencie w latach osiemdziesiątych XVI wieku Coelho wrócił do Elvas i pracował w tamtejszej katedrze. Opuścił to stanowisko w 1602 roku, gdy został nadwornym organistą w Lizbonie. Zmarł w 1635 r., prawdopodobnie w Lizbonie. Zachowane dzieła kompozytora zachowały się w druku Flores de musica pera o instrumento de tecla & harpa z 1620 r., wydanym w Lizbonie. Kolekcja poświęcona Filipowi II, królowi Portugalii, jest najwcześniejszym zachowanym portugalskim drukiem klawiaturowym. Zawiera 24 tiento, 101 wersetów organów liturgicznych (kyries i ustawienia hymnów), cztery ustawienia hiszpańsko-mozarabskiej wersji Pange lingua i cztery intabulacje Susanne ung jour Lassusa. Ten duży zbiór jest prawdopodobnie kompilacją wcześniej skomponowanego materiału. Najważniejszymi kompozycjami Coelho są jego tientos, czyli bardzo długie (średnio 200–300 taktów), wieloczęściowe utwory. Kontrapunkt odtwórczy odgrywa w nich rolę drugorzędną, na pierwszy plan wysuwają się motywyczne figury i figuracja, charakterystyczne dla stylu barokowego. Język harmoniczny jest prosty i wyraźny, co ostro kontrastuje ze współczesnymi kompozytorami włoskimi (tj. Ascanio Mayone, Giovanni Maria Trabaci i Girolamo Frescobaldi); techniki kontrapunktowe przypominają Sweelincka. Utwory liturgiczne Coelho są mniej ozdobne i generalnie wykorzystują bardziej rygorystyczny kontrapunkt. Obejmują one grupę 23 wersetów para se cantarem ao órgâo, „do śpiewania na organach”, z których wszystkie składają się z linii wokalnej z towarzyszeniem organów.