Josef Suk był czeskim kompozytorem i skrzypkiem. Styl muzyczny Suk zaczął się od silnego naznaczenia twórczości Dvořáka, chociaż czeskie wpływy powoli stawały się bardziej niemieckie i austriackie. Największa zmiana stylu Suka nastąpiła po „ślepym zaułku” w jego muzycznym stylu życia, tuż przed rozpoczęciem zmiany stylu w latach 1897–1905, być może zdając sobie sprawę, że znany wpływ Dvořáka ograniczy jego twórczość. Zachorowalność zawsze odgrywała ważną rolę w muzyce Suk. Na przykład własny marsz żałobny napisał w 1889 roku. Symfonia „Dojrzewanie” była także opowieścią o bólu i kwestionowaniu wartości życia. Inne jego dzieła reprezentują jego szczęście, jak na przykład muzyka, którą skomponował do dramatu Juliusa Zeyera Radúz a Mahulena. Inne dzieło Suka, Pohádka („Bajka”), zostało zaczerpnięte z jego pracy z Radúzem a Mahuleną. Najbliżej Sukowi pracy z operą jest muzyka, którą napisał do spektaklu Pod jabloní, czyli „Pod jabłonią”.