Johann Christian Fischer (ok. 1733 - 29 kwietnia 1800) był niemieckim kompozytorem i oboistą, jednym z najbardziej znanych solistów oboju w Europie lat siedemdziesiątych XVIII wieku. zatrudniony jako kopista muzyczny i dyrektor teatralny księcia Meklemburgii-Schwerina w Ludwigslust, obecnie przypisuje się mu wyjątkową Symfonię z ośmioma kotłami obbligato, wcześniej przypisywaną Johannowi Wilhelmowi Hertelowi, nadwornemu kompozytorowi w Schwerinie. Spędził trochę w Dreźnie, ale po zajęciu Prus w wojnie siedmioletniej wyjechał na rozległe tournée koncertowe, kończące się w Londynie, gdzie działał jako wykonawca, kompozytor i pedagog, wprowadzając kontynentalny model wąskotorowy oboju, który zastąpił jasny i przenikliwy angielski typ o prostym wierzchołku. W Londynie Fischer dołączył do w większości niemieckiego „Queen's Band” niemieckiej królowej Jerzego III, Charlotte z Mecklenburg-Strelitz. Fischer opublikował kilka podręczników nauczania gry na oboju pod różnymi tytułami: The Compleat Tutor for the Hautboy (ok. 1770), Nowe i kompletne instrukcje dotyczące oboju lub hoboya (ok. 1780) oraz The Hoboy Preceptor (1800). Wśród jego uczniów był kompozytor i oboista Charles J. Suck. Rycina/akwinta Niedzielny koncert Charlesa Loraine'a Smitha, opublikowany 4 czerwca 1782, przedstawia wybitną grupę muzyczną skupioną wokół klawesynu, a wśród nich Fischera i Charlesa Burneya. Mozart skomponował zbiór dwunastu wariacji w C na temat Menuetta Johanna Christiana Fischera (K.179 [189a]).