Gregorio Allegri (ok. 1582 - 7 lutego 1652) był włoskim kompozytorem szkoły rzymskiej i bratem Domenico Allegriego; był także księdzem i śpiewakiem. Urodził się i zmarł w Rzymie. Studiował muzykę jako puer (chórzysta chóralny) w San Luigi dei Francesi pod kierunkiem maestro di capella Giovanniego Bernardino Nanino, brata Giovanniego Marii Nanino. Przeznaczony dla Kościoła, uzyskał beneficjum w katedrze w Fermo. Tutaj skomponował dużą liczbę motetów i innej muzyki sakralnej, co po zgłoszeniu się do papieża Urbana VIII zapewniło mu nominację w chórze Kaplicy Sykstyńskiej w Rzymie jako kontralt. Sprawował tę funkcję od 6 grudnia 1629 aż do śmierci. Jak napisała Andrea Adami, Allegri był uważany za osobę wyjątkowo czystą i życzliwą. Wśród utworów muzycznych Allegriego znalazły się dwa tomy koncertów na pięć głosów wydane w latach 1618 i 1619; dwa tomy motetów na sześć głosów wydane w 1621 r.; wydanie czteroczęściowej sinfonii; pięć mszy; dwie oprawy Lamentacji Jeremiasza; oraz liczne motety, które nie zostały opublikowane za jego życia. Był jednym z pierwszych kompozytorów na instrumenty smyczkowe, a jeden egzemplarz tej klasy swoich dzieł Athanasius Kircher dał w swojej Musurgii. Większość opublikowanej muzyki Allegriego, zwłaszcza muzyka instrumentalna, utrzymana jest w progresywnym stylu koncertowym wczesnego baroku. Jednak jego prace dla Kaplicy Sykstyńskiej wywodzą się ze stylu Palestriny i w niektórych przypadkach nawet ten wyrafinowany, prosty styl pozbawiony jest wszelkich ozdób. Przypisuje mu się najwcześniejszy kwartet smyczkowy.