Giovanni Paolo Cima był włoskim kompozytorem i organistą żyjącym we wczesnej epoce baroku. Był rówieśnikiem Claudio Monteverdiego i Girolamo Frescobaldiego, choć nie tak dobrze znanym (wtedy i obecnie) jak którykolwiek z tych ludzi. Cima pochodził z rodziny muzyków i był czołową postacią muzyczną w Mediolanie. W 1610 roku pełnił funkcję dyrektora muzycznego i organisty w kaplicy św. Marii św. Celso w Mediolanie Muzyka kościelna Cimy była na ogół konserwatywna, ale jego dzieła instrumentalne były bardziej nowatorskie. Jako pierwszy kompozytor opublikował sonaty triowe, wykorzystując w nich połączenie dwóch instrumentów wiolinowych i basso continuo. Cima zmarł w Mediolanie w wieku około 52 lat. Nie należy go mylić z artystą Giovannim Battistą Cimą, zwanym Cima da Conegliano, który nie był spokrewniony.