Firminus Caron był francuskim kompozytorem i prawdopodobnie śpiewakiem renesansu. Odniósł duże sukcesy jako kompozytor i miał wpływ, zwłaszcza na rozwój kontrapunktu naśladowczego, a liczne jego kompozycje przetrwały. Większość tego, co wiadomo o jego życiu i karierze, jest wywnioskowana. pozostawił po sobie zarówno muzykę sakralną, jak i świecką, w tym pięć mszy i liczne pieśni świeckie. Jedna z najwcześniejszych mszy opartych na słynnej melodii L'homme armé jest autorstwa Carona i przetrwała w rękopisie watykańskim z początku lat sześćdziesiątych XIV wieku wraz z mszami L'homme armé kilku innych kompozytorów. W wykonaniu Carona melodia została przeniesiona na tryb dorycki i znacznie rozwinięta; głosy wyższe często śpiewają w dwugłosowej imitacji. Większość jego świeckich pieśni była w języku francuskim i na trzy głosy, a większość zachowała się z rękopisów włoskich. Większość z nich to rondeaux, a większość z nich jest w liczniku podwójnym. Jedna z jego pieśni, Helas que pourra devenir, była niezwykle sławna i była drugą najczęściej rozpowszechnianą piosenką w źródłach rękopisowych z trzeciej ćwierci XV wieku (pierwszą była De tous biens Plaine Hayne’a van Ghizeghema). . Wśród ówczesnych piosenek niezwykłe jest stosowanie bardzo bliskiego imitacji i wydaje się, że zapoczątkowało to trend. David Fallows, pisząc w New Grove, wysuwa hipotezę, że mógł on powstać jako fantazja instrumentalna.