Denis, zwany Królem Rolników (Rei Lavrador) i Królem Poetów (Rei Poeta), był królem Portugalii i Algarve. Denis, najstarszy syn portugalskiego Alfonsa III i jego drugiej żony, Beatrycze Kastylii, i wnuk króla Kastylii Alfonsa X (zwanego Mądrym), Denis zastąpił swojego ojca w 1279 r. Król Denis interesował się kulturą. Miał trubadora z zamiłowaniem do literatury i sam napisał kilka książek o tematyce od administracji po łowiectwo, naukę i poezję. Jego najbardziej znane to Cantigas de Amigo, które są zbiorem pieśni o miłości i satyrze, które pomogły w rozwoju poezji trubadorów na Półwyspie Iberyjskim. W sumie 137 jego pieśni (więcej niż jakikolwiek inny poeta) należących do trzech głównych gatunków liryki galicyjsko-portugalskiej zachowało się w dwóch rękopisach z początku XVI wieku: Cancioneiro da Biblioteca Nacional i Cancioneiro da Watykan. Spektakularne znalezisko przeprowadzone w 1990 roku przez amerykańskiego uczonego Harveya Sharrera wydobyło na światło dzienne Pergaminho Sharrer, który zawiera, choć we fragmentarycznej formie, siedem cantigas d'amor króla Denisa z zapisem nutowym. Te same wiersze znajdują się w tej samej kolejności w dwóch znanych wcześniej kodeksach. W jego czasach Lizbona była jednym z europejskich ośrodków kultury i wiedzy. Jego dekretem powstał Uniwersytet w Lizbonie (dzisiejszy Uniwersytet w Coimbrze) Magna Charta Privilegiorum, pierwszy portugalski uniwersytet. Był także trubadurem.