Erich Daniel był niemieckim organistą i kompozytorem. Jego rodzina pochodziła prawdopodobnie z Lubeki, gdzie jego ojciec, również Daniel, był lutnistą i wytwórcą instrumentów smyczkowych. W 1677 r. Kościół Mariacki zakupił od ojca tenorową violę da braccio do użytku Dietricha Buxtehudego w utworach koncertowych z chóru. Syn grał w nich continuo na organach pozytywowych od 1675 do 1679 roku, co utwierdziło Gerbera w przekonaniu, że jest uczniem lubeckiego mistrza. Erich został organistą kościoła parafialnego w Güstow, na południe od Rostocku, gdzie nie udało mu się przekonać kościoła do odbudowy organów Arpa Schnitgera. Dał jednak recital inauguracyjny na nowych organach, które Schnitger zbudował dla kościoła zamkowego w Dargun w 1700 r., co zostało uczczone w wierszu napisanym na tę okazję: „Przyjdź więc, mistrzu Erichu, synu Buxtehudego w sztuce jarmarkowej, którą on powierzył ci, przyjdź i pokaż swoje owoce tej głowy muz na tych organach, które tutaj zbudowano”. Zachowało się tylko kilka jego opraw chorałowych, każdy wykonany w innej technice. Allein zu dir podąża za praktyką Vorimitation Buxtehudego, podczas gdy Christum wir sollen loben schon, prawdopodobnie w wykonaniu pleno, wykorzystuje chorał jako bas. Es ist das Heil to trzyczęściowy manualiter, który rozpuszcza melodię chorału w znacznie bardziej abstrakcyjny sposób. Sześć wersetów Von Gotta will icht lassen stanowi wystarczający dowód na to, że Erich nie tylko biegle władał idiomami klawiszowymi swoich czasów, ale także był świadomy techniki wariacyjnej swoich północnych poprzedników, takich jak Samuel Scheidt.