Carlo Gesualdo, znany jako Gesualdo di Venosa lub Gesualdo da Venosa, książę Venosa i hrabia Conza, był włoskim szlachcicem, lutnistą, kompozytorem i mordercą. Jako kompozytor późnego renesansu zasłynął z pisania niezwykle wyrazistych madrygałów i muzyki sakralnej, posługującej się językiem chromatycznym, słyszalnym dopiero pod koniec XIX wieku. Morderstwa, które popełnił, są najbardziej znanymi morderstwami popełnionymi przez każdego muzyka. Dowody na to, że Gesualdo przez resztę życia był dręczony poczuciem winy, są znaczne i być może dał on temu wyraz w swojej muzyce. Jedną z najbardziej oczywistych cech jego muzyki jest ekstrawagancki zestaw słów reprezentujących skrajne emocje: „miłość”, „ból”, „śmierć”, „ekstaza”, „agonia” i inne podobne słowa często pojawiają się w jego tekstach madrygałowych , z których większość prawdopodobnie napisał sam. Choć ten rodzaj malarstwa słownego jest powszechny wśród madrygalistów końca XVI wieku, w muzyce Gesualda osiągnął on skrajny rozwój.