André-Joseph Exaudet był francuskim skrzypkiem i kompozytorem, najbardziej znanym z komponowania wpływowego menueta noszącego jego imię w 1751 roku. styczniowym numerze „Mercure de France” ze stycznia 1744 roku ogłoszono publikację sześciu sonat skrzypcowych, wzmiankując, że Exaudet był wówczas pierwszym skrzypkiem Académie Royale de Musique de Rouen. Jest także wymieniony w archiwach Opery Paryskiej jako skrzypek w Foire St Laurent i Foire St Germain w tym roku. Nazywa się członkiem orkiestry Opéra w 1749 r. i orkiestry Concert Spirituel w 1751 r., w obu pozostał skrzypkiem aż do śmierci. W 1758 roku został ordinaire de la musique de la chambre du roi. Exaudet służył także jako maître de violon na dworze księcia Condé. Jako kompozytora Exaudeta najlepiej zapamiętał słynny menuet (op. 2 nr 1, finał). W ciągu roku od publikacji Vadé dodał tekst i włączył go do swojej opery Suffisant. 1 października 1763 roku Mercure de France ogłosił aranżację orkiestrową Bertona, a rok później kolejną aranżację wykonał L'Abbé le fils. Jego popularność była podtrzymywana dzięki różnorodności tekstów; stała się nawet melodią rewolucyjnej pieśni Arbre heureux. Pojawił się w niezliczonych zbiorach dętów i podręczników do metody instrumentalnej, często z odmianami.