Alberto Franchetti był włoskim kompozytorem operowym. Studiował w Wenecji, następnie w Dreźnie u Felixa Draeseke, a wreszcie w Konserwatorium Monachijskim u Josefa Rheinbergera. Pierwszy poważny sukces odniósł w 1888 roku operą Asrael. Jego styl operowy łączył wagneryzm i cechy Meyerbeera z włoskim weryzmem. Za jego życia krytycy czasami nazywali go „Meyerbeerem współczesnych Włoch”. Główne talenty Franchettiego podsumowują słowa krytyka muzycznego GB Nappiego: „Jego postać być może nie nadaje się do pełnych pasji dramatów, ale raczej do tych tematów, gdzie w fakturze symfonicznej i dużych obrazach chóralnych wymagana jest fantastyka, romantyka i epickość. względem Alberto Franchetti wie, że nie ma rywala” (z „Orfeo” 6.3, 1915).