Franciszek Liszt opublikował w 1838 r. zbiór etiud zatytułowany Etudes d'execution trascendante d'apres Paganini, S. 140, oparty na kompozycjach skrzypcowych Niccolo Paganiniego. Liszt poprawił zestaw w 1851 roku i opublikował go ponownie jako Grandes études de Paganini i prawie wyłącznie w tej formie utwory te są dziś grane. Ten zbiór etiud zalicza się do najbardziej wymagających technicznie utworów w literaturze fortepianowej, zwłaszcza w jej pierwszej wersji. W drugiej wersji usunięto niektóre z najbardziej skandalicznych trudności technicznych, takich jak bardzo częste jedenaste odcinki.
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
