Mahlera Pieśni wędrowca

Lieder eines fahrenden Gesellen („Pieśni wędrowca”) to pierwszy cykl pieśni Gustava Mahlera. Chociaż wcześniej pisał inne pieśni, nie były one pogrupowane według wspólnego tematu, ale według daty powstania. Inspiracją dla cyklu na głos niski (ale często wykonywanego przez śpiewaczkę) było zakończenie romansu Mahlera z sopranistką Johanną Richter. Teksty napisał sam kompozytor, choć inspirował się Des Knaben Wunderhorn, zbiorem niemieckiej poezji ludowej i jedną z ulubionych książek Mahlera, a pierwsza piosenka jest w rzeczywistości oparta na wierszu Wunderhorna „Wann[sic]mein Schatz”. Między tym utworem a I Symfonią Mahlera istnieją silne powiązania, przy czym główny temat drugiej pieśni jest tematem przewodnim I części, a ostatnia zwrotka pieśni IV pojawia się ponownie w III części jako kontemplacyjne przerwanie marszu żałobnego.