Schumanna Koncert skrzypcowy d-moll WoO 23

Robert Schumann napisał swój Koncert skrzypcowy d-moll, zwykle oznaczony jako WoO 23, w 1853 roku. Jest to utwór składający się z trzech części, w którym aspekt symfoniczny przyćmiewa kontrastową schemat typowego utworu koncertowego. Utwór został napisany dla wybitnego skrzypka Josepha Joachima , ale nigdy nie miał okazji premiery. Właściwie grał tylko z orkiestrą, którą dyrygował, a po próbie samobójczej Schummana w 1854 roku uznał Koncert za skutek pogarszającego się stanu zdrowia psychicznego i odmówił grania go. Joachim stwierdził w swoim testamencie, że utwór nie powinien być odtwarzany ani publikowany aż do roku 1956. Jednakże po serii zagmatwanych wydarzeń, w trakcie których podobno wnuczki Joachima odwiedzały duchowe media, partytura ponownie wyszła na światło dzienne w 1933 roku. intensywna dyskusja na temat tego, kto powinien wykonać prawykonanie utworu, została ostatecznie rozstrzygnięta faktem, że niemiecki rząd nalegał, aby światowa premiera odbyła się z udziałem niemieckiego muzyka. Georg Kulenkampff wykonał po raz pierwszy swój utwór w 1937 roku z Filharmonią Berlińską, a Hindemith przygotował jego redukcję na fortepian i skrzypce. Koncert dość powoli trafił do koncertowego reportażu. Warto zauważyć, że Brahms rzeczywiście opublikował temat z drugiej części koncertu w swojej ostatniej muzycznej kompilacji Schummana: Schumann, nie wiedząc już, że stworzył temat koncertu, upierał się, że został mu on podyktowany przez Mendelssohna i Schuberta.