Schuberta Sonata fortepianowa nr. 15 C-dur, D. 840

Franz Schubert napisał swoją sonatę fortepianową C-dur, skatalogowaną jako D. 840, w 1825 r., pracując jednocześnie nad sonatą D. 845. Sonatę fortepianową C-dur kompozytor porzucił po ukończeniu dwóch pierwszych części, napisaniu w całości części tria trzeciej, napisaniu 270 taktów części czwartej i niekompletnym menuecie o niezwykłym rozwoju harmonicznym, co według badaczy być momentem, w którym Schubert rozczarował się i porzucił część, a później sonatę. Fragmenty zachowały się pomiędzy rękopisami Schuberta i zostały opublikowane w 1861 roku. W momencie tej publikacji dzieło otrzymało przydomek Reliquie, w błędnym przekonaniu, że było to ostatnie dzieło Schuberta. Ze względu na bogaty materiał, jaki pozostawił po sobie Schubert, wielu kompozytorów i wykonawców podjęło się jego dokończenia, czego liczne wysiłki są udokumentowane.