Rachmaninow Tańce symfoniczne op. 45

Tańce symfoniczne op. 45, to suita orkiestrowa składająca się z trzech części. Ukończony w 1940 roku, jest ostatnią kompozycją Siergieja Rachmaninowa. Utwór stanowi podsumowanie twórczości kompozytorskiej Rachmaninowa, w pełni reprezentujący jego późniejszy, bardziej dojrzały styl, pełen zmiennych harmonii, skupienia na poszczególnych instrumentach itp. Tańce pozwoliły mu oddać się nostalgii za znaną mu Rosją, podobnie jak wcześniej dokonanego w III Symfonii, a także skutecznie podsumowując trwającą całe życie fascynację śpiewem kościelnym. W pierwszym tańcu cytuje temat otwierający I Symfonię, wywodzący się z motywów charakterystycznych dla rosyjskiej muzyki kościelnej. W finale cytuje zarówno Dies Irae, jak i pieśń „Niech będzie błogosławiony Pan” z całonocnego czuwania.