Brucknera Symfonia d-moll („numer 0”), WAB 100

Symfonia d-moll Brucknera została skomponowana w 1869 roku i kompozytor nie przypisał jej żadnego numeru, a później stała się znana w Die Nullte (co z grubsza można przetłumaczyć jako Zeroth lub po angielsku). Sam Bruckner oświadczył, że utwór „nie liczy się” w odniesieniu do jego symfonii i oznaczył partyturę symbolem „∅”, zinterpretowanym później jako zero (choć utwór powstał po pierwszej symfonii). Zdaniem G. Tintnera ten brak zaufania do dzieła wynikał z pytania zaintrygowanego dyrygenta Felixa Otto Dessoffa, który zapytał Brucknera: „Gdzie jest temat główny?”. Prawykonanie utworu odbyło się dopiero w 1924 roku. określana jako „Symfonia d-moll opus posthumous”, ale w języku angielskim najczęściej nazywana jest „Symfonią nr 0”.