Sonata Bm na flet (lub flet prosty) i klawesyn to utwór w trzech częściach Johanna Sebastiana Bacha, skatalogowany jako BWV 1030. Istniejący rękopis autografu pochodzi z okresu po 1735 roku, kiedy Bach stał na czele Collegium w Lipsku. W rękopisie występują błędy oraz inna partia klawesynu g-moll, która poza tym jest taka sama, choć transponowana, co sugeruje, że ta, podobnie jak koncerty klawesynowe g-moll i D-dur, może należeć do utworów, które Bach przepisał z wcześniejszych dzieł pierwotnie dla innych kombinacje instrumentalne i inne tonacje, które mogą być odtwarzane przez dostępnych wykonawców.
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
