Msza h-moll (BWV 232) JS Bacha jest oprawą muzyczną całej Mszy łacińskiej. Utwór ten był jednym z ostatnich utworów Bacha, ukończonym dopiero na rok przed śmiercią, aczkolwiek wykorzystującym stary materiał. Kompozytorzy działający w tradycji luterańskiej nierzadko komponowali Missa tota, a motywacje Bacha pozostają przedmiotem debaty naukowej. Za jego życia nigdy nie odprawiono Mszy w całości; pierwsze udokumentowane kompletne wykonanie odbyło się w 1859 r. Od XIX w. powszechnie uznawano je za jedno z najwspanialszych dzieł w historii, a dziś jest ono często wykonywane i nagrywane. Bach nie nadał Mszy h-moll tytułu. Zamiast tego podzielił rękopis z lat 1748–1749 na cztery teczki, każda o innym tytule.
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
