John Field napisał swój Nokturn e-moll w 1822 roku. Zwykle wymieniany jest jako nr. 10, 9 lub 8, w katalogu Cecila Hopkinsona jest określany jako 46. Otrzymał przydomek Melancholia. Field był orędownikiem nowej formy muzycznej, która nie była zgodna z programem, prosta w strukturze i jasna w nastroju. Nokturny nie były budowane w formie fantazji, ronda, wariacji itp.: Zamiast tego skupiły się na melodiach ozdobionych chromatycznie partiami lewej ręki, wspartych bardzo czułym pedałowaniem. Utwory te zachwyciły Fryderyka Chopina, który później rozsławił nokturn fortepianowy, a Franz Liszt wydał wydanie nokturnów oparte na rzadkich źródłach rosyjskich.
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
