Wielka Msza w Cm, K. 427/417a, to dzieło Wolfganga Amadeusza Mozarta, napisane w latach 1782-3 w Wiedniu. Utwór jest niekompletny, brakuje całego Credo po arii „Et incarnatus est” (orkiestracja Credo również jest niekompletna) i całego Agnus Dei. Sanctus jest częściowo utracony i wymaga rekonstrukcji redakcyjnej. Istnieje wiele spekulacji na temat przyczyn niedokończenia dzieła. Biorąc pod uwagę absolutną konieczność posiadania pełnego tekstu do użytku liturgicznego, jest prawdopodobne, że Mozart włączył części ze swoich wcześniejszych Mszy z okazji premiery, chociaż Richard Maunder zauważył, że zachowane części (w tym część organowa) zawierają jedynie ukończone części. Na potrzeby współczesnych wykonań dostępne są wydania i uzupełnienia autorstwa HC Robbinsa Landona (Eulenburg), Helmuta Edera (Bärenreiter), Richarda Maundera (Oxford University Press), Philipa Wilby’ego (Novello), Roberta Levina (Carus-Verlag) i Benjamina -Gunnar Cohrs (Musikproduktion Höflich). Robert Xavier Rodriguez również ukończył Agnus Dei. Utwór wymaga dużej orkiestry, dwóch chórów i solistów STAB.
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
