Fantazja d-moll K. 397 to utwór na fortepian solo skomponowany przez Wolfganga Amadeusza Mozarta w 1782 roku. Choć główna część dzieła powstała w tym samym roku, śmierć Mozarta okazała się wciąż niekompletna. Oryginalnego rękopisu nigdy nie odnaleziono i przypuszcza się, że niedokończone takty ukończył August Eberhard Müller. Fantazja jest dziełem szczególnym i jednym z najbardziej niezwykłych Mozarta: charakteryzuje się bardzo nietypowymi rytmami, kilkoma zmianami tempa i jest niemal całkowicie pozbawiona formy muzycznej (coś wykraczającego poza normalność w okresie klasycznym). Jego szczególny charakter sprawił, że jest on powracającym przedmiotem analiz teoretyków muzyki.
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
