Dwie Arabeski (Deux arabeski), L. 66, to para utworów fortepianowych Debussy'ego, dwa z jego najwcześniejszych dzieł, skomponowane w latach 1888-91, gdy miał dwadzieścia kilka lat. Zawierają one elementy rozwijającego się stylu muzycznego Debussy’ego, będącego jednym z bardzo wczesnych utworów impresjonistycznych. . Za życia kompozytora Durand wydał dwa wydania, opublikowane w 1891 i 1904 r. Pierwsza arabeska – w tonacji E – zaczyna się od równoległości triad w pierwszej inwersji, techniki kompozytorskiej bardzo często stosowanej przez Debussy’ego i innych impresjonistów, sięgającej wstecz do tradycji fauxbourdon. Prowadzi do większej części, zaczynającej się od arpeggio lewej ręki w E-dur i opadającej sekwencji pentatoniki E-dur prawej ręki.
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
