Brahmsa Wariacje i fuga na temat Handla op. 24

Wariacje i fuga na temat Haendla op. 24 to utwór na fortepian solo, napisany przez Johannesa Brahmsa w 1861 roku. Składa się ze zbioru dwudziestu pięciu wariacji i fugi końcowej, a wszystko to oparte jest na temacie z Suity klawesynowej nr. 1 B-dur HWV 434. Biograf Jan Swafford opisuje ten zestaw jako „być może najwspanialszy zestaw wariacji na fortepian od czasów Beethovena”, dodając: „Oprócz mistrzowskiego rozwinięcia pomysłów zakończonego żywiołową fugą z finiszem zaprojektowanym tak, aby powalić w domu dzieło jest kwintesencją Brahmsa pod innym względem: wypełnia tradycyjne formy świeżą energią i wyobraźnią; historyczny eklektyk, który potrafi rozpocząć od szarmanckiej melodii Handla, barokowych ozdób i tak dalej, a następnie bezproblemowo zintegrować ją ze swoją własną głosem w dziele o ogromnym rozmachu i olśniewającej różnorodności.” Podczas pierwszego spotkania Brahmsa i Ryszarda Wagnera w styczniu 1863 roku Brahms wykonał swoje Wariacje. Pomimo ogromnych różnic między obydwoma mężczyznami pod względem stylu muzycznego i ukrytego napięcia opartego na polityce muzycznej, Wagner łaskawie, jeśli nie całym sercem pochwalił dzieło, mówiąc: „Widzi się, co jeszcze można zrobić w starych formach, gdy pojawia się ktoś, kto wie jak z nich korzystać”. Utwór często można usłyszeć w wersji zaaranżowanej na orkiestrę przez brytyjskiego kompozytora i entuzjastę Brahmsa Edmunda Rubbrę w 1938 roku.