Boccheriniego 6 kwartetów smyczkowych, G. 201-206 (op. 32)

Duża część muzyki kameralnej Boccheriniego jest zgodna z wzorami ustanowionymi przez Josepha Haydna; jednak często przypisuje się mu ulepszenie modelu kwartetu smyczkowego Haydna poprzez wyniesienie wiolonczeli na wyeksponowanie, podczas gdy Haydn często spychał ją do roli akompaniamentu. Raczej niektóre źródła stylu Boccheriniego znajdują się w twórczości słynnego włoskiego wiolonczelisty Giovanniego Battisty Cirri, który urodził się przed Boccherinim i przed Haydnem, oraz w hiszpańskiej muzyce popularnej. Ten konkretny zbiór kwartetów powstał w 1780 roku i został pierwotnie oznaczony jako op. 33 Artarii, a później Pleyela w ramach op. 39.