V Koncert skrzypcowy a-moll skomponował Niccolò Paganini w 1830 roku. Jest to jeden z najczęściej wykonywanych z czterech ostatnich koncertów skrzypcowych Paganiniego. Typowe wykonanie trwa około 40 minut. Koncert składa się z trzech części.
Zachowała się jedynie część solowa V Koncertu Paganiniego; pierwotna część albo nie została spisana, albo jeszcze nie została odkryta, choć bardziej prawdopodobne wydaje się to pierwsze. Według rękopisu powstał on nie wcześniej niż wiosną 1830 roku. Koncert najsłynniejszego ze wszystkich wirtuozów skrzypiec można nazwać monologiem na skrzypce. Tym samym, mimo okaleczenia, V Koncert nie zaginął; ponieważ istnieje zasadnicza partia solowa, koncert można wykonać w całości, jeśli zostanie odpowiednio zrekonstruowany.
W 1958 roku Vittorio Baglioni powierzył to zadanie Frederico Mompellio w imieniu Accademia Musicale Chigiana, a we wrześniu 1959 roku odbyło się prawykonanie koncertu. Solistą był Franco Gulli, a dyrygentem Luciano Rosada. Sukces tego wykonania skłonił Gulliego do zaprezentowania koncertu w wielu miastach Europy.
Temat pierwszy majestatycznej części pierwszej, temat wywodzący się z Le Streghe (Taniec czarownic) i początek drugiej, odnajdujemy także w sonacie „Warszawskiej” Paganiniego. Andante jest być może muzycznie centralną częścią dzieła. W części trzeciej powracającym pomysłem jest pomysłowa melodia „alla campanella”. Paganini, zgodnie ze swoim zwyczajem, w finale pomija Trio, gdyż solista ogranicza się tu do fragmentów czysto wirtuozowskich, najwyraźniej w zamyśle kompozytora, aby temat wykonała orkiestra.
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
