Michael East (of Easte, Est, Este) was een Engelse organist en componist. Hij was een neef van de Londense muziekuitgever Thomas East (ca. 1540–1608), hoewel men ooit dacht dat hij zijn zoon was. In 1601 schreef East een madrigaal dat door Thomas Morley werd aanvaard voor publicatie in zijn bundel The Triumphs of Oriana. In 1606 behaalde hij een Bachelor of Music-graad aan de Universiteit van Cambridge en in 1609 trad hij toe tot het koor van de Ely Cathedral, aanvankelijk als lekenklerk. In 1618 was hij in dienst bij de kathedraal van Lichfield, waar hij als koordirigent werkte, waarschijnlijk tot 1644, toen de burgeroorlog een einde maakte aan de gezongen diensten. Elias Ashmole was koorzanger bij Lichfield, en herinnerde zich later dat "de heer Michael East … mijn zangleraar was en de heer Henry Hinde, organist van de kathedraal … mij de virginalen en het orgel leerde". East's exacte overlijdensdatum is niet bekend, maar hij stierf in Lichfield. Zijn testament werd geschreven op 7 januari 1648 en bekrachtigd op 9 mei 1648. Het vermeldt zijn vrouw Dorothy, dochter Mary Hamersly, en een zoon en kleinzoon, beiden genaamd Michael. Zijn meest gewaardeerde werken zijn zijn vijfstemmige fantasieën voor altviolen: Thurston Dart wordt als volgt geciteerd: "ondanks wat slordig geschreven stukken behoren ze tot de beste vijfstemmige consorten van die tijd".