Ignazio Donati was een Italiaanse componist uit de vroege barok. Hij was een van de pioniers van de stijl van het concertato-motet. Donati werd geboren in Casalmaggiore (nu in de provincie Cremona). Er is weinig bekend over zijn vroegste jaren, maar hij moet een grondige vroege muzikale opleiding hebben gehad, en zijn opeenvolging van posten in verschillende kathedralen in Italiaanse steden is goed gedocumenteerd: hij diende achtereenvolgens in Urbino, Pesaro, Fano, Ferrara, Casalmaggiore, Novara, en Lodi, die uiteindelijk in 1629 de prestigieuze post bij de Dom van Milaan verwierf, die hij met een korte pauze tot aan zijn dood bekleedde. Donati schreef "heilige concerten", motetten, missen en psalmzettingen. De meeste muziek van Donati is heilig, en zijn stijl neigt naar vrolijk, licht en praktisch. Hij schreef motetten in de nieuwe concertato-stijl die was ontwikkeld door de componisten van de Venetiaanse School, hoewel hij zelf niet met Venetië werd geassocieerd. Het grootste deel van zijn muziek is voor twee tot vijf stemmen met instrumentale begeleiding, waaronder basso continuo, en sommige van zijn werken – bijvoorbeeld een boek met psalmzettingen – bestaan in verschillende bezettingen voor verschillende soorten uitvoeringen, met verschillende instrumentale en vocale krachten. Ignazio Donati schreef de Sacri concentus en publiceerde deze in 1612 in Venetië; hier definieerde hij de vocale praktijk "cantar lontano". In sommige van zijn muziek ging hij zelfs nog verder en stelde hij meerdere uitvoeringsideeën voor - van het zingen van slechts een paar partijen tot het gebruik van meerdere refreinen met instrumentale verdubbeling, gebaseerd op de middelen van het uitvoerende ensemble en het soort effect dat nodig was voor de gelegenheid van het optreden.. Dit soort praktisch advies wordt zelden aangetroffen in de geschriften bij de muziek van de Venetiaanse schoolcomponisten, die over enorme, virtuoze, goedbetaalde ensembles tot hun beschikking hadden, maar het zou van essentieel belang zijn geweest voor de muzikale vestigingen in de kleine provinciesteden in waar Donati werkte. Naast zijn concertatomotetten en andere gemengde instrumentaal-vocale muziek schreef hij enkele relatief conservatieve missen, die echter niet in de polyfone Palestrina-stijl zijn, maar een middenweg vinden tussen de stijl antico en de modernere harmonische praktijk.