The Consolations is een set van zes solo-pianowerken gecomponeerd door Franz Liszt. Net als bij de nocturnestijl werden deze stukken geschreven in de toonsoorten E majeur (meestal gereserveerd door Liszt voor religieuze thema's) en Es majeur. Er bestaan twee versies van de Consolaties: de eerste (S.171a) werd gecomponeerd door Liszt tussen 1844-9, en de tweede versie (S.172) werd gecomponeerd tussen 1849-50. De eerste versie werd in 1992 gepubliceerd door G. Henle Verlag. De tweede versie werd voor het eerst gepubliceerd in 1850 door Breitkopf & Härtel en was de meest populaire. De bron van de titel Consolations was mogelijk Lamartine's gedicht Une larme, ou Consolation (Liszt had al muziek geschreven met de titel naar Lamartine's werk); een andere mogelijke inspiratiebron voor de titel zijn de Consolations van de Franse literatuurhistoricus Charles Saint Beuve. De Consolations worden ook wel Six Pensées poétiques (Zes poëtische gedachten) genoemd. Deze titel werd gebruikt in een versie uit 1850, gepubliceerd in Parijs.
