Jeux d’eau is een stuk voor solo piano van Maurice Ravel. De titel wordt vaak vertaald als Fonteinen, Waterspelen of letterlijk Waterspelen. Tijdens het schrijven was Ravel een leerling van Gabriel Fauré, aan wie het stuk is opgedragen. Ricardo Viñes was de eerste die het werk in 1902 publiekelijk uitvoerde. Het stuk is geïnspireerd op Franz Liszts stuk Les jeux d'eau à la Villa d'Este. Op het manuscript geschreven door Ravel, en vaak opgenomen in gepubliceerde edities, staat de tekst "Dieu fluvial riant de l'eau qui le chatouille...", een citaat uit Henri de Régnier's Cité des eaux, dat in het Engels edities wordt soms vertaald met "Riviergod die lacht terwijl het water hem kietelt ...".
Jeux d’eau is een stuk voor solo piano van Maurice Ravel. De titel wordt vaak vertaald als Fonteinen, Waterspelen of letterlijk Waterspelen. Tijdens het schrijven was Ravel een leerling van Gabriel Fauré, aan wie het stuk is opgedragen. Ricardo Viñes was de eerste die het werk in 1902 publiekelijk uitvoerde. Het stuk is geïnspireerd op Franz Liszts stuk Les jeux d'eau à la Villa d'Este. Op het manuscript geschreven door Ravel, en vaak opgenomen in gepubliceerde edities, staat de tekst "Dieu fluvial riant de l'eau qui le chatouille...", een citaat uit Henri de Régnier's Cité des eaux, dat in het Engels edities wordt soms vertaald met "Riviergod die lacht terwijl het water hem kietelt ...".