Dit is weer een werk van Anderson dat op efficiënte wijze een scène weergeeft, iets dat alleen mogelijk wordt gemaakt door het diepgaande begrip van de componist van de instrumenten die worden gebruikt voor het reproduceren van levensechte geluiden: aan het einde van Sleigh Ride horen we bijvoorbeeld een trompet janken als een vermoeid paard, en hier in The Waltzing Cat geven de snaren op slimme wijze het miauw van de kat weer. Het werk begint met een lui maar scherp walsthema, gespeeld door de strijkers, waarvan het gebruik van portamento op de toetsnoten het miauweffect creëert. Het middengedeelte doet denken aan tekenfilmmuziek, met veel speelse, kat-en-muisachtige actie. Het hoofdthema keert in al zijn kleurrijke nonchalance terug en charmante miauwtjes in de tweede helft ronden dit charmante werk af.
