Symfonie nr. 4 in Es majeur 'Romantisch' (WAB 104)
Bruckners Symfonie nr. 4 in Es (WAB 104) is een van de populairste werken van de componist. Het werd geschreven in 1874 en verschillende keren herzien en was opgedragen aan prins Konstantin van Hohenlohe-Schillingsfürst. Het ging in 1881 met groot succes in première door Hans Richter in Wenen. De bijnaam Romantisch voor de symfonie werd door de componist zelf gebruikt. Het verwijst niet naar de moderne opvatting van romantische liefde, maar eerder naar de middeleeuwse romantiek. Bij elke kritische beoordeling van dit werk moet rekening worden gehouden met het Brucknerprobleem – dwz de controverse rond de mate van authenticiteit en auteursstatus van de verschillende versies van zijn symfonieën, waarvan deze in dat opzicht een van de meest complexe is. De symfonie vereist een instrumentatie van elk één paar fluiten, hobo's, klarinetten, fagotten, met vier hoorns, drie trompetten, drie trombones, pauken en strijkers. Vanaf de herziening van 1878 wordt ook een enkele bastuba in de instrumentatie opgenomen. De gepubliceerde partituur uit 1889 introduceert een partij voor de derde fluit (een verdubbeling op de piccolo) en een paar cimbalen.
