De Partita's, BWV 825–830, zijn een reeks klavecimbelsuites geschreven door Johann Sebastian Bach, gepubliceerd van 1726 tot 1730 als Clavier-Übung I, en het eerste van zijn werken dat onder zijn leiding werd gepubliceerd. Ze behoorden tot de laatste van zijn klaviersuites die werden gecomponeerd, de andere waren de Engelse suites, BWV 806-811 en de Franse suites, BWV 812-817.
In overeenstemming met een traditie die Bachs eerste set Engels en de tweede Frans bestempelde, worden de Partita's soms de Duitse Suites genoemd (een titel die alleen voor het gemak bedoeld is, aangezien er niets bijzonder Duits aan deze stukken is). Hoewel ze één voor één werden gepubliceerd, werden ze verzameld in één enkel deel dat Bach koos om zijn Op. 1. Hij was oorspronkelijk van plan zeven partita's te publiceren (een bedoeling die verder wordt gesignaleerd door de spreiding van de toonsoorten, die de structuur Bb, Cm, Am, D, G, e volgt, waarbij F de logische conclusie blijft). Het Italiaanse concert in F werd gepubliceerd in de Clavier-Ubung II, waarschijnlijk voortgekomen uit deze opvatting en later uitgebreid tot een concerto-vorm.
