The Art of Fugue (Die Kunst der Fuge) is een onvolledig werk met niet-gespecificeerde instrumentatie van JS Bach, geschreven in het laatste decennium van zijn leven, en fungeert als een hoogtepunt van zijn experimenten met monothematische instrumentale werken. Het bestaat uit fuga's en vier canons, die allemaal een enkel hoofdonderwerp variëren, en geordend naar toenemende complexiteit. Er is discussie over de volgorde van de samenstellende stukken, aangezien er verschillen zijn tussen het bestaande manuscript en de gedrukte edities die onmiddellijk na de dood van Bach verschenen. Er zijn muzikale redenen ingeroepen om verschillende opdrachten voor te stellen voor latere publicaties en/of uitvoeringen van het werk. Contrapunctus XIV bleef onvoltooid, en dit heeft geleid tot een groot aantal complexe historische en theoretische onderzoeken naar Bachs bedoelingen met betrekking tot dat laatste stuk. Theorieën die het einde reconstrueren of verklaren waarom het zo bleef, zijn naar voren gebracht door geleerden uit verschillende takken van kunst en wetenschap.
