Carnaval, op. 9 is een werk voor pianosolo van Schumman, geschreven in 1834-5 en ondertiteld Scènes mignonnes sur quatre notes (Kleine scènes op vier noten). Het bestaat uit een verzameling korte stukken die gemaskerde feestvierders op carnaval vertegenwoordigen, waarin Schumman muzikale expressie geeft aan zichzelf, zijn vrienden en personages uit de comedia dell'arte. en personages uit de geïmproviseerde Italiaanse komedie (commedia dell'arte). De 21 stukken zijn met elkaar verbonden door een terugkerend motief. Blijkbaar geïnspireerd door een reeks variaties die een collega-componist op de naam Schubert maakte, blijft Carnaval beroemd om zijn schitterende akkoordpassages en het gebruik van ritmische verplaatsing, en is het lange tijd een hoofdbestanddeel van het repertoire van de pianist geweest. Het werk werd opgedragen aan violist Karol Lipiński. Zowel Schumann als zijn vrouw vonden zijn solopianowerken te moeilijk voor het grote publiek. (Chopin zou hebben gezegd dat Carnaval helemaal geen muziek was). Bijgevolg werden de werken voor solopiano tijdens zijn leven zelden in het openbaar uitgevoerd, hoewel Liszt selecties uit Carnaval uitvoerde. Tegenwoordig is het, ondanks de enorme technische en emotionele moeilijkheid, een van Schumanns meest uitgevoerde werken.
