Chopins pianosonate nr. 3 in b mineur werd gecomponeerd in 1844, toen Chopin vierendertig jaar oud was en zijn gezondheid steeds kwetsbaarder werd. Chopin was niet in staat voldoende tijd aan het componeren te besteden terwijl hij lesgaf en zijn status in de Parijse samenleving handhaafde, dus componeerde hij voornamelijk tijdens de zomers op het landgoed van George Sand in Nohant. De Pianosonate in B mineur, een van de werken van Nohant, is een grootschalig werk in vier delen. Hoewel de compositie van Chopin nauw verbonden was met zijn spel, was dit een werk dat niet door Chopin in première ging, en hij speelde het ook nooit in een openbare uitvoering. Het heeft een emotioneel en nobel openingsdeel, een licht Molto Vivace tweede deel, een sierlijk Largo en een verbluffende virtuoze finale. Alle kenmerken van Chopins stijl zijn aanwezig: tumultueus en getalenteerd spel, wisselende stemmingen, lyrische melodieën en een bijna ondraaglijk gevoel van verlangen. Het is een waar meesterwerk en vertegenwoordigt het hoogtepunt van een leven lang (zij het kort) pianospelen. Er wordt gesuggereerd dat dit zijn laatste sonate voor solopiano was, zijn poging om de kritiek op zijn eerdere sonate Op. 35.
